[L'amica geniale] na podstawie tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante

Powieści Eleny Ferrante - zebrane w cyklu znanym jako tetralogia neapolitańska lub, od tytułu pierwszego tomu, Genialna przyjaciółka - to literacki fenomen ostatnich lat, który wywołał czytelniczą Ferrante fever [gorączkę Ferrante]. Włoska autorka jest specjalistką od tożsamości: jej imię i nazwisko to pseudonim, trwają spekulacje kim jest "prawdziwa" Ferrante i jak bardzo autobiograficzne są jej książki. Tożsamość in progress, wymykająca się schematom, ale też nieustannie ścierająca się ze społecznymi oczekiwaniami i osobistymi projekcjami, to także wielki temat powieściowego cyklu.

Historia życia Eleny - i historia jej przyjaźni z Lilą - to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji. Zaproponowana przez Ferrante zmiana optyki pozwala spojrzeć na klasyczne tematy europejskiej sztuki - jak dojrzewanie, formowanie artysty, kształtowanie społecznej świadomości - z perspektywy radykalnie kobiecej - to znaczy umieszczającej w centrum doświadczenie kobiet, ale także doświadczenie tych i tego, co dotychczas pomijane i wykluczane.

Spektakl na motywach tetralogii to wyzwanie rzucone teatrowi, próba pogodzenia epickiego rozmachu i intymnej kameralności, społecznego zaangażowania i perspektywy skrajnie osobistej, wreszcie - próba dowartościowania codzienności, spojrzenia na nią bez zbędnych mitologizacji i toksycznych fantazji. To także próba teatralnej odpowiedzi na wykreowany przez Ferrante performans tożsamości - osobnej, ale zawsze kształtowanej przez interakcję z innymi, w ruchu, w doświadczeniu, w działaniu.

Realizatorzy:
Przekład Alina Pawłowska-Zampino oraz Lucyna Rodziewicz-Doktór
Edytor polski Wydawnictwo Sonia Draga
Adaptacja Weronika Szczawińska, Piotr Wawer jr
Reżyseria Weronika Szczawińska
Dramaturgia Piotr Wawer jr
Scenografia i kostiumy Karol Radziszewski
Muzyka Krzysztof Kaliski
Projektowanie dźwięku Łukasz Maciej Szymborski
Światło Jan Sławkowski
Inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
Asystentka reżysera Paulina Wosik

Obsada: Anna Błaut, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Lina Woski, Mariusz Bąkowski, Jerzy Senator

Powieści Eleny Ferrante - zebrane w cyklu znanym jako tetralogia neapolitańska lub, od tytułu pierwszego tomu, Genialna przyjaciółka - to literacki fenomen ostatnich lat, który wywołał czytelniczą Ferrante fever [gorączkę Ferrante]. Włoska autorka jest specjalistką od tożsamości: jej imię i nazwisko to pseudonim, trwają spekulacje kim jest "prawdziwa" Ferrante i jak bardzo autobiograficzne są jej książki. Tożsamość in progress, wymykająca się schematom, ale też nieustannie ścierająca się ze społecznymi oczekiwaniami i osobistymi projekcjami, to także wielki temat powieściowego cyklu.

Historia życia Eleny - i historia jej przyjaźni z Lilą - to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji. Zaproponowana przez Ferrante zmiana optyki pozwala spojrzeć na klasyczne tematy europejskiej sztuki - jak dojrzewanie, formowanie artysty, kształtowanie społecznej świadomości - z perspektywy radykalnie kobiecej - to znaczy umieszczającej w centrum doświadczenie kobiet, ale także doświadczenie tych i tego, co dotychczas pomijane i wykluczane.

Spektakl na motywach tetralogii to wyzwanie rzucone teatrowi, próba pogodzenia epickiego rozmachu i intymnej kameralności, społecznego zaangażowania i perspektywy skrajnie osobistej, wreszcie - próba dowartościowania codzienności, spojrzenia na nią bez zbędnych mitologizacji i toksycznych fantazji. To także próba teatralnej odpowiedzi na wykreowany przez Ferrante performans tożsamości - osobnej, ale zawsze kształtowanej przez interakcję z innymi, w ruchu, w doświadczeniu, w działaniu.

Realizatorzy:
Przekład Alina Pawłowska-Zampino oraz Lucyna Rodziewicz-Doktór
Edytor polski Wydawnictwo Sonia Draga
Adaptacja Weronika Szczawińska, Piotr Wawer jr
Reżyseria Weronika Szczawińska
Dramaturgia Piotr Wawer jr
Scenografia i kostiumy Karol Radziszewski
Muzyka Krzysztof Kaliski
Projektowanie dźwięku Łukasz Maciej Szymborski
Światło Jan Sławkowski
Inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
Asystentka reżysera Paulina Wosik

Obsada: Anna Błaut, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Lina Woski, Mariusz Bąkowski, Jerzy Senator

Powieści Eleny Ferrante - zebrane w cyklu znanym jako tetralogia neapolitańska lub, od tytułu pierwszego tomu, Genialna przyjaciółka - to literacki fenomen ostatnich lat, który wywołał czytelniczą Ferrante fever [gorączkę Ferrante]. Włoska autorka jest specjalistką od tożsamości: jej imię i nazwisko to pseudonim, trwają spekulacje kim jest "prawdziwa" Ferrante i jak bardzo autobiograficzne są jej książki. Tożsamość in progress, wymykająca się schematom, ale też nieustannie ścierająca się ze społecznymi oczekiwaniami i osobistymi projekcjami, to także wielki temat powieściowego cyklu.

Historia życia Eleny - i historia jej przyjaźni z Lilą - to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji. Zaproponowana przez Ferrante zmiana optyki pozwala spojrzeć na klasyczne tematy europejskiej sztuki - jak dojrzewanie, formowanie artysty, kształtowanie społecznej świadomości - z perspektywy radykalnie kobiecej - to znaczy umieszczającej w centrum doświadczenie kobiet, ale także doświadczenie tych i tego, co dotychczas pomijane i wykluczane.

Spektakl na motywach tetralogii to wyzwanie rzucone teatrowi, próba pogodzenia epickiego rozmachu i intymnej kameralności, społecznego zaangażowania i perspektywy skrajnie osobistej, wreszcie - próba dowartościowania codzienności, spojrzenia na nią bez zbędnych mitologizacji i toksycznych fantazji. To także próba teatralnej odpowiedzi na wykreowany przez Ferrante performans tożsamości - osobnej, ale zawsze kształtowanej przez interakcję z innymi, w ruchu, w doświadczeniu, w działaniu.

Realizatorzy:
Przekład Alina Pawłowska-Zampino oraz Lucyna Rodziewicz-Doktór
Edytor polski Wydawnictwo Sonia Draga
Adaptacja Weronika Szczawińska, Piotr Wawer jr
Reżyseria Weronika Szczawińska
Dramaturgia Piotr Wawer jr
Scenografia i kostiumy Karol Radziszewski
Muzyka Krzysztof Kaliski
Projektowanie dźwięku Łukasz Maciej Szymborski
Światło Jan Sławkowski
Inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
Asystentka reżysera Paulina Wosik

Obsada: Anna Błaut, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Lina Woski, Mariusz Bąkowski, Jerzy Senator